عاشق تے کتا

کہندے نیں یار دی گلی دا کتا وی مجنوں نوں یار وانگوں پیارا سی۔ لوگ اونہوں کملا تے سودائی کہندے سن پر مجنوں یار دی گلے دے کتے نوں وی اونج ای چم کے گل نال لاندا سی۔ عاشق تے کتے وچ بوہت گلاں اکوں جہیاں نیں۔ عاشق نوں کتے وانگوں وفادار ہونا پیندا۔ یار دے قدماں وچ لوٹنیاں لانیاں پیندیاں۔ یار دی بری بھلی سننی پیندی تے چپ رہنا پیندا۔ یار جوٹھے منہ بلاوے تے جی آکھاں کہہ کے فٹ حاضر ہوناں پیندا،۔ پانویں یار اگوں عاشق دی کتیاں والی کرے۔ پر عشق کیتا تے فیر بندہ کی تے کتا کی۔ جے بندہ رہنا ہندا سی تے عشق کردا؟ یار نوں بے نیازی سجدی اے تے عاشق نوں فرمانبرداری۔ جداں کتا ہر ویلے مالک دے اگے پچھے پوچھ ہلاندا، پیر چٹدا پھردا اے، اینج ای عاشق وی ہر ویلے تیار رہندا۔ پانویں اگوں اوہنوں وکھیاں وچ لت کھانی پے جاوے۔ پر عاشق دے کن نکی نکی جئی گل تے کھڑے ہو جاندے نیں۔ پانویں او یار دا ذکر ہووے، یار دے گھر دا ذکر ہووے یا یار دے شہر دا۔ عشق کسے جوگا نئیں چھڈدا۔ یار دا شہر مکہ لگدا۔ تے یار دی گلی حرم لگدی۔ عاشق دا حج یار دی گلی دا طواف کرکے پورا ہو جاندا۔ پانویں اگوں اونہوں روڑے کھانے پین، یار دیاں بے رُخیاں سہنیاں پین یا لوکاں دیا گلاں سننیاں پین۔ عاشق نوں ایدے نال کوئی غرض نئیں ہندی، جداں کتے نوں عادت پے جاندی اے کہ کسے نہ کسے نے ایویں روڑا مار ای دیناں۔ ایسے طراح عاشق نوں وی عادت ہوندی اے کہ اوہنوں کچھ نہ کچھ ہویا ای رہناں، اوہنے کسے نہ کسے دے ہتھے چڑھیا ای رہنا۔
جگ ایویں ہی عاشقاں نوں سودائی تے کملا نئیں کہندا۔ جداں ہیروئن دے نشئی نوں نشے دی عادت ہو جاندی اے، اوہدا ای عاشق نوں عشق دی عادت ہو جاندی اے۔ فیر روڑے کھانا، لتاں ٹھڈے کھانا تے ون سونّیاں سننا نشہ لگن لگ پیندا اے۔ تے جیس دن نہ سنیاں جان اوس دن تن اینج ٹُٹدا اے جیویں چار دن توں چرس دا سُوٹا نئیں لایا۔ عاشق نوں ذلالت نال پیار ہو جاندا۔ جداں گلی دے کتے نو روڑے کھا کھا روڑیاں دی عادت ہو جاندی۔ عاشق جد تک یار کولوں چار کھریاں کھریاں سن نہ لیوے، عاشق او مخلوق ہے کہ جُتیاں نہ پین تے بُخار چڑھ جاندا، یار دا دیدار نہ ہووے تے دن دا چانن مُک جاندا، یار دی گلی نوں ہتھ نا لا لیوے تے نماز نئیں ادا ہُندی۔
عاشق کنی کُتی مخلوق اے سائیں، تے فیر لوکیں عشق دی دعا کردے۔ چوری چوری عشق کردے، اُتوں ہوش والے تے اندروں جوش والے بنن دی کوشش کردے۔ عاشقی ہوش والیاں دا کم کتھوں اے سائیں۔ جیہڑے کہندے کہ عشق کیتا تے ہوش وچ رہ کے کیتا، اونہاں نے یاں تے عشق کیتا ای نہ یا فیر او عشق دی معراج نوں نہ پا سکے۔ عاشق ہو کے کُتیاں کولوں نفرت کھان والے بھلا کی عشق جانن؟ عاشق تے کتے ای تے وفا کردے نیں، ہور کون اے بھلا جیہڑا وفا دا مطلب جانے؟